Wim houdt van puzzelen. Dus hij kan dinsdag uitvogelen wat de PABO, onderwijs, kraamcadeaus, studentenpsychologen en een boek schrijven en 2 hondjes met elkaar te maken hebben. En dat doet hij samen met deze dame.
Ik ben Diana de Laat, 53 jaar. Ik ben getrouwd met Kathleen en we wonen in Pannerden. We hebben twee uitwonende kinderen. Op latere leeftijd, toen de kinderen nog klein waren, heb ik de PABO gedaan. Ik ben afgestudeerd in 2010, in een tijd dat er geen vast werk te krijgen was in het basisonderwijs (iets dat we ons nu niet meer kunnen voorstellen). Ik heb een tijd invalwerk gedaan op verschillende basisscholen, maar dat paste niet goed bij me. Na daarna een tijdje in de kinderopvang bij de buitenschoolse opvang gewerkt te hebben, heb ik vervolgens zo’n tien jaar fulltime gewerkt in mijn eigen bedrijf (het beschilderen en bedrukken van kraamcadeaus).
De afgelopen drie jaar werk ik met veel plezier als assistent van de studentenpsychologen bij de universiteit van Wageningen. In de tussentijd heb ik ook mijn eerste boek geschreven, de autobiografische roman “En nu ik”. Dit boek gaat over psychische mishandeling, kindermishandeling, huiselijk geweld en de jarenlange gevolgen daarvan en het is gebaseerd op mijn eigen ervaringen. Met dit boek wil ik met name psychische mishandeling en de gevolgen daarvan onder de aandacht brengen. Bij kindermishandeling wordt vaak gedacht aan lichamelijke mishandeling en/of seksueel misbruik. Maar er is nog een vorm, namelijk de psychische mishandeling en die is minstens zo schadelijk. Omdat dit zich veelal verborgen achter de voordeur afspeelt, vind ik het belangrijk dat de verhalen naar buiten komen. Alleen dan kunnen de signalen, die er zeker zijn, herkend worden door omstanders. Een eerste stap voor omstanders om hopelijk uiteindelijk actie te ondernemen en niet weg te kijken.
Mijn hobby’s zijn mijn twee hondjes Sam en Joep, ik houd van lezen, creatief bezig zijn en wandelen.
